Garizumako bostgarren asteko eguena

Garizumako 5. asteko eguena

San Joanen liburutik (Jn 8, 51-59)

Aldi haretan, Jesusek esan eutsen juduei: «Bene-benetan dinotsuet: Nire berbea gordeten dauanak ez dau inoiz heriotzarik ikusiko».

Juduek esan eutsoen: «Orain bai dakigula deabruaren menpe zagozala. Abraham hil egin zan eta profetak ere bai; eta Zuk dinozu: "Nire berbea gordeten dauanak ez dau inoiz heriotzarik ikusiko? Gure aita Abraham baino handiagoa al zara, bada, Zu? Ha hil egin zan eta profetak ere bai; nor zaralakoan zagoz?»

Jesusek erantzun eutsen: «Nire burua Neuk ohoratuko baneu, nire ohore horrek ez leuke ezer ere balioko; baina Ni Aitak ohoratzen nau, zeuen Jainkoa ei dozuenak; zuek, ostera, ez dozue ezagutzen; Nik, bai, ezagutzen dot, eta ezagutzen ez dodala esango baneu, guzurtia izango nintzateke zuek lez; baina ezagutzen dot eta baita haren berbea gordeten ere. Zuen aita Abraham pozik zan nire eguna ikusiko eban itxaropenez; ikusi eban eta alaitasunez bete zan».

Orduan, juduek esan eutsoen: «Ez dozuz oraindino berrogeita hamar urte, eta Abraham ikusi dozula?» Jesusek erantzun eutsen: «Bene-benetan dinotsuet: Abraham sortu baino lehenagokoa naz Ni».

Orduan, harriak hartu ebezan Hari jaurtiteko; baina Jesus ezkutau egin zan eta tenplutik urten.

Iruzkina

Laugarren ebanjelioak jarten deuskuzan Jesusen eta judeguen arteko eztabaidotan, Jesusen nortasuna, Jainkoagazko bat izatea eta honen Semeatasuna eskeini nahi deuskuz. Tabor mendian lez, hemen ere Jesusen inguruan Abrahan eta Profetak agertzen dira, judeguentzat agintedunik handienak. Eta Joanek hareen gainetik jarten dau Jesus Jainkoagaz pareko egin arte.

Jesusek zalantzan jarten ditu, ba, Legea, ohiturak eta zelan-halango testigantzak, eta danen gainetik bere berbea eskeintzen dau egiatzat eta salbatzailetzat. Jainkoagandik datorren berbea da, bizitz emoilea da. Baina ez deutsoe entzun gura; ez dabe haren berbea onartu gura; bere burua aintzaltzen balego lez hartzen dabe; ezin ulertu dabe Jainkoak, Jesusek Aita deitzen deutsonak, ohoretzen dauala.

Apurka-apurka badoa ebanjelio hau Jesus bere lekuan jarten; judeguak sutan jarriko dauz Jesusek leku hori hartu beharrak: «nor zaralakoan zagoz?» galdetuko deutsoe. Eta, behin eta barriro esanaz, behin era batera behin bestera, Abraham baino lehenagokoa agertuko dau bere burua, eta profetak baino handiagoa, hareek baino aginte handiagoa daukana. Jesusek ez dau inoren berba agindutakoa iragarten; esaten dauanari berak emoten deutso baiezpena, Jainkoagandiko lez iragarten daualako.

Abraham alaitasunez bete bazan Jesusen eguna ikusita, gertatu gaitezan geu ere egun hori ikusteko eta poztasunez beteteko; ez gaitezan geuretxoetan gelditu, besterik ez balego lez; entzun deiogun Jesusi eta sinistu daigun beragan, bere hitzean uste on osoa jarriz, berak egingo gaitu-ta askeak, berak salbatuko gaitu-ta.

Sal 104, 4-5. 6-7. 8-9

R/. Gogoan dauka Jaunak betiko egin eban ituna.

Bilatu egizue Jauna eta Haren ahalmena,

bilatu beti Haren aurpegia.

Ekarri gogora egin dituan mirariak,

Haren ikusgarri eta ahoko erabagiak. R/.

Haren morroi Abrahamen hazia zareenok,

Haren aukeratu Jakoben semeok.

Jauna dogu geure Jainko,

Haren erabagiak balio dabe lur guztirako. R/.

Gogoan dauka betiko egin eban ituna,

Berak mila gizaldirentzat agindua;

Abrahamegaz egin eban alkargoa,

Isaaki emon eutsan zin-hitza. R/.