Epailaren 25a. Andra Mari martiko

Epailaren 25a. Andra Mari martiko

San Lukasen liburutik (Lk 1, 26-38)

Aldi haretan, Gabriel aingerua bialdu eban Jainkoak, Nazaret eritzon Galileako herri batera, birjina bategana; birjineak Maria eban izena eta Jose eritzon Daviden jatorriko gizon bategaz ezkontzeko berbea emonda egoan.

Aingeruak, Mariaren etxean sartu eta esan eutsan: «Poztu zaitez, graziaz bete hori! Jauna Zugaz». Ikaratu zan Maria berba hareek entzutean, eta pentsatzen jarri zan, zer izan ete eitekean halako agur ha.

Aingeruak esan eutsan: «Ez izan bildurrik, Maria; Jainkoak gogoko zaitu. Begira, sabelean sortu eta semea izango dozu, eta "Jesus" ezarriko deutsazu izena. Handia izango da; Goi-goikoaren Seme deituko deutsoe, eta Jainko Jaunak bere aita Daviden errege-aurkia emongo deutso; Jakoben herriaren errege izango da beti, eta haren erregetzak ez dau azkenik izango».

Mariak esan eutsan aingeruari: «Zelan jazo daiteke hori, ez naz-eta inongo gizonegaz bizi». Aingeruak erantzun eutsan: «Espiritu Santua jaitsiko da zugana eta Goi-goikoaren indarrak bere kerizpean hartuko zaitu; horregaitik, zugandik jaioko dana santua izango da eta Jainkoaren Seme deituko deutsoe. Hara, Elisabet zure senidea ere umedun dago bere zaharrean, eta sei hilabeteko dago agorra ei zana; Jainkoarentzat ez da-eta ezer ezinik».

Mariak, orduan: «Hona hemen Jaunaren mirabea; jazo bekit zuk dinozun lez». Eta aingeruak itzi egin eban.

Iruzkina

Jesus Umearen jaiotzarako 36 aste falta direnean ospatzen dogu Andra Mari martiko. Honaino usteetan gabiz, Abenduaren 25eko data ere aukeratua dalako, eta haren arabera egiten dalako beste aukeraketa hau ere. Horrela dinogu gure sinismenak bere urratsak emoten dauzela, eta urratsez-urrats goazela aurrera joten, hareik eta jainkoagaz aurrez-aurre aurkitu artean.

Oraingoan, gure historian sartzeko, Jainkoak baimena eskatzen dauala dirudi. Jainkoak geure arteko bat izan gura dau; ez dau "han", urrunean edo hodei artean, ezein gizakik oratu edo ikusi ezin dauan tokian, egon gura; geure artean egon gura dau, gugandik hur, eskura, geure historia bera egiten, gozatzen eta sufritzen... alperrekoa ez dala ulertu ahal izan daigun?

Jainkoa jaun eta jabe da. Bere menpean gagoz beste guztiok, gauza, abere eta gizakiok. Baina, begira: gizakia sortuazo dauanetik, antza, ez dau ha barik ezer egiten. Mariari albistaria bialtzen deutso; eta harek baietza emoten badeutso jarraituko dau aurrera, eta haren erraietan haragi hartuko dau.

Misterio horren barri emotea ez da gauza hain erreza. Lukasek laino artean lez emoten deusku horren barri. Ez dago, ba, nahi ta nahi ez onartu beharrik. Eta ez da beste barik onargarria ere. Baina, misterio horretara (Jainkoaren gizakunde misteriora) sinismenez hurreratu ezkero, bai argitu geikezela gure bizitzako alderdi asko eta asko, eta ikasi geikela gizatasunez jokatzen.

Gure handitasuna besteak menpean hartuz erakutsi nahi dogunok, Jainkoaren guganako begiramena aurkitzen dogu hemen. Txiki, makal, pobre eta baztertuekaz ezelango zer ikusirik euki gura ez dogunok, Jainkoaren guganako apaltasuna aurkitzen dogu hemen. Emakumeaganako ezelango begiramenik agertzen ez dogunok, Jainkoaren Mariaganako begiramen osoa aurkitzen dogu hemen.

Ederra litzateke misterio honetan murgiltzea, eta haren iturrietan edatea.

Sal 39,7-8a.8b-9.10 eta 17

R/. Hemen nozu, Jauna, zure nahia egin dagidan.

Opari eta eskeintzarik ez dozu nahi izan,

baina belarriak edegi deustazuz;

erre-opari eta hoben oparirik ez dozu eskatu;

orduan esan dot nik: «Hemen nozu». R/.

Liburuan nitaz hau dago idatzita:

Egin dagidala zure nahia.

Ene Jainko, gogozko jat hori,

eta bihotz-maminean dot zure legea. R/.

Iragarri dot batzar nagusian zure salbamena,

ezpanik ez dot itxi, badakizu, Jauna.

Poztu eta alaitu bediz Zugan

zure bila dabilzanak.

«Gora Jauna» esan begie beti

zure salbamena opa dabenak. R/.